THY CATAFALQUE
„Naiv”
Season of Mist 2020
Po przygodzie z debiutem Leiru
postanowiłem chwilę dłużej pozostać na Węgierskiej scenie muzycznej. Okazja
nadarzyła się ku temu idealna, gdyż wyłowiłem z mojej skrzynki recenzenckiej
dziewiąty już, pełny album zespołu (a w zasadzie jednoosobowego projektu, który
korzysta z pomocy całej chmary muzyków wspomagających) Thy Catafalque
zatytułowany „Naiv”. Początkowo twór ten wykonywał Black Metal z elementami
symfoniki, ale gdzieś tak w okolicach czwartego, piątego albumu nastąpiły pewne
zmiany, które doprowadziły ten projekt do tego, co tworzy aktualnie, czyli (nie
bawiąc się zbytnio w szczegóły) zanurzoną w awangardzie, muzyczną mieszankę Post-Metalu, muzyki ludowej i Progresywnego Rocka. Wiem,
taka hybryda stylów na dzień dobry przyprawia o ciarki, zgrzytanie zębami i
zjeżenie włosów na genitaliach, ale uwierzcie mi, głównodowodzący tym okrętem
wie, co robi i tworzy naprawdę dobrą muzykę…o ile oczywiście ktoś lubi od czasu
do czasu, podobnie jak ja, oderwać się nieco od typowego, metalowego łomotu. „Naiv”
to bowiem płyta wielobarwna, na której przeplatają się i zarazem tworzą jedność,
zaskakująco dobrze ze sobą współgrając: jadowite, zakorzenione w Czarcim graniu
partie z agresywnymi wokalizami, solidnie kręcący, momentami wręcz wirtuozerski
bas, progresywny klawisz, Jazz’owo zajeżdżający saksofon, oraz odpowiedzialne
za folkowy posmak różnorakie instrumenty smyczkowe, flet, piszczałki i śpiew
pewnej niewiasty. Bardzo swobodnie i naturalnie płynie ta płytka. Muzyka na
niej zawarta posiada charakterystyczną atmosferę, która lawiruje harmonijnie, bezproblemowo,
lekko i organicznie pomiędzy delikatnie kosmicznym klimatem a tradycyjnymi,
ludowymi wibracjami nie powodując rozwarstwienia tego materiału. Wszystko jest
tu spójne i tworzy jedną, wspólną całość, która potrafi zatrzymać przy sobie
słuchacza na dłużej. Jednocześnie zawarte tu dźwięki mają w sobie fajny drive i
nie ślimaczą się, nie są nużące, nie brzmią pretensjonalnie, tylko cały czas
raźno prą naprzód, mając chwilami także spory ciężar. Rozsądny czas trwania
sprawia, że materiał ten nie męczy, a po jego zakończeniu mamy ponownie ochotę
nacisnąć „play”. Doprawdy nie spodziewałem się, że tak gładko i bezproblemowo
wejdzie mi ta produkcja, na co dzień nie jestem wszak raczej fanem takich eklektycznych
wynurzeń, woląc zdecydowanie soczyste pierdolnięcie. Najnowszy album Thy Catafalque
to rzecz warta polecenie wszystkim, szukającym ciekawie skonstruowanej, nieco
niekonwencjonalnej, innowacyjnej muzy o kontemplacyjnym charakterze.
Rekomenduje słuchanie tej płyty w całości, wówczas zawarte tu, spiralne tematy
rozwijają się miarowo, w pełni ukazując swój niepokojący w pewien sposób urok i
czar. Podobno największą wartość ma muzyka, która potrafi przekonać do siebie
oponentów. Jeżeli przyjmiemy ten punkt widzenia, to „Naiv” będzie albumem
doskonałym, bo choć pewnie pomyślicie, że zwariowałem, to mnie te dźwięki, nie
wiedzieć czemu, zdecydowanie przypadły do gustu.
Hatzamoth
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz