Recenzja Cruz „Confines De La Cordura”

 

Cruz

„Confines De La Cordura”

Nuclear Winter 2022

Powstały w 2012 roku w Barcelonie Cruz, po sześciu latach przerwy powraca ze swoim drugim albumem i kopie dupska. Nowe dzieło tego kwintetu, to razem z intrem siedem utworów, które stanowią czterdzieści jeden minut death metalowego wpierdolu. Podobnie jak na poprzednim „Culto Abismal” tak i teraz Hiszpanie nie spuszczają z tonu i zapierdalają przed siebie, mając w odbycie wszystkie nowomodne trendy. Na pierwszy rzut ucha ich muzyka wydaje się być do cna przesiąknięta szwedzką szkołą lat dziewięćdziesiątych, a skojarzenia z Entombed czy Dismember od pierwszych akordów cisną się do głowy. Jednak już przy bliższym zakolegowaniu się z „Confines De La Cordura” śmierć delikatnie zmienia fatałaszki. Okazuje się, że pełno tu thrashowych i punkowych naleciałości, dzięki którym materiał nabiera dodatkowej zadzierżystości. Chropowate gitary kreślą chwytliwe riffy. Galopują one w szybkim tempie tylko niekiedy zwalniając. Wtedy ujawnia się kostucha, dociążając brzmienie iczuć wyraźnie jej kosę na szyi. Towarzyszy jej skoczna sekcja rytmiczna, która przygrywa rozkosznie, nadając całości tego anarchistycznego sznytu, przez co słuchacz dostaje normalnie glanem w mordę. Robotę finalizuje wokalista, który za pomocą nie wysilonych growli, wykrzykuje swój manifest. Utwory pomimo wyraźnej, lecz nienachalnej melodyjności mają agresywny i bezwzględny charakter. Muzycy nie patyczkują się z odbiorcą i bez pardonu niszczą system. Ci panowie swoją najnowszą produkcją udowadniają, że co stare nie musi być słabe czy też nudne. Klasyczne ujęcie tematu cały czas daje rade, miażdżąc znaczną ilość współczesnych kapel, które w swym kombinowaniu zatraciły sens takiego muzykowania, siląc się i pusząc nie wiadomo z jakiej przyczyny. Miłośnikom dobrego grania z całego serca polecam. Zajebista płyta, z której unosi się swąd „In Battle There Is No Law”, co stanowi wartość dodaną i chuj.

shub niggurath