HAXANDRAOK
„Ki Si Kil Ud Da Kar Ra”
Ván Records 2019
Ciekaw byłem, co wyjdzie z tej grecko-polskiej kolaboracji? Wiadomo bowiem, jakie zasługi ma grecka scena Black Metalowa, ale zarazem tylko głuchy, albo bezgranicznie głupi jegomość odrzuciłby oryginalność, dynamiczny rozwój, a zarazem inność i nietuzinkowość sceny polskiej. Ostrzyłem sobie zatem zęby na coś wyjątkowego, a wyszła z tego muzyka, która mimo wielokrotnych przesłuchań ni chuja mnie do końca nie przekonała. Mimo że sporo tu mistycznego, okultystycznego klimatu i ezoterycznych, owianych mgłą tajemnicy wycieczek, to całość wydaje się wielkim, napompowanym balonem pustym w środku, bowiem poza pewnymi, nielicznymi niestety, fragmentami, które naprawdę potrafią opętać słuchacza, reszta jest znana i przewidywalna niczym ramówka TVN. Dla każdego zatem coś miłego. Jest tu sporo nawiedzonego, greckiego grania, w które zaskakująco dobrze wplata się atmosferyczny, klimatyczny Black Metal made in Poland, jednak mimo że słucha się tego przyjemnie i bezproblemowo, to na dłuższą metę nie potrafi mnie zatrzymać przy sobie ten materiał, zbyt mało tu bowiem haczyków, które przytrzymałyby moją uwagę, a zbyt dużo solidnej, rzetelnej przeciętności. Ni chuja nie potrafię odnaleźć na tej płycie dźwięków, które by mnie oczarowały i sprawiły jednocześnie, że nagi w ciemnościach oczekiwałbym oświecenia, jak to miało miejsce w przypadku wczesnej twórczości Rotting Christ, Necromantia, Varathron, Zephyrous, czy Nergal. Zwolennicy klimatycznego, zabarwionego dysonansami, podniosłego, nawiedzonego Black Metalu łykną zapewne ten materiał bez zbytniego marudzenia. Dla mnie, choć od strony technicznej, czy brzmieniowej nie mam chłopakom nic do zarzucenia, gdyż trochę dobrego grania na czele z plemiennymi rytmami, czy wpływami wschodnimi można tu znaleźć, płyta ta jest typowym przykładem przerostu formy nad treścią. Może ich następna produkcja wejdzie mi lepiej? Okaże się za jakiś czas.
Hatzamoth
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz