Recenzja Sol An Varma „Sol An Varma”

 

Sol An Varma

„Sol An Varma”

Van Records 2023

Materiał ten powstał na potrzeby festiwalu Roadburn w 2018 roku. Prośba jego dyrektora Waltera Hoeijmakersa, aby islandzcy muzycy stworzyli jedyny w swoim rodzaju koncert, który miał uświetnić to przedsięwzięcie i być tylko jednorazowym spektaklem, ciałem się stałaco zaowocowało powstaniem Sol An Varma, w której skład wchodząG.E.(Misþyrming), A.B.Z. (Carpe Noctem), M.S.(Svartidauði), S.V.(Drottin) oraz H.V.(Wormlust). Po pewnym czasie panowie zdecydowali się uwiecznić to co stworzyli w ramach tego projektu i weszli do studia. Dzięki temu wszyscy chętniod siódmego kwietnia mogą mieć „Sol An Varma” na swoich półkach. Produkcja ta to dwanaście numerów black metalu w tamtejszym ujęciu i męczy dupę przez siedemdziesiąt minut. Nie wątpię, że występ połączony z wizualizacją robił wrażenie, ale słuchanie tego z płyty wystawia mnie na nie lada próbę. Całość płynie w średnich i wolnych tempach. Gitarowe pływy i luźne dźwięki mieszają się z delikatnie dysonansowymi przyspieszeniami, które tylko z rzadka i na krótko przechodzą w szybsze kanonady. Poszczególne utwory mocno są przeładowane różnorakimi zagrywkami, które tną niekiedy rytmicznie jak brzytwa, by za chwilę przerodzić się w bezkształtny noise lub nostalgiczne pobrzękiwanie. Wszystko zostało okraszone syntetyzatorowymi tłami, pasażami i ambientowymi wtrąceniami. Klimat tutaj panujący jest dość niesamowity i bezustannie się zmienia. Za pomocą swych kompozycji ten kwintet przekazuje cały wachlarz emocji. Od refleksyjnych zadumań, poprzez mroczne, pełne niepokoju kosmiczne odjazdy i na podniosłych uniesieniach kończąc. Niestety pomimo dużego zróżnicowania i tak jest tutaj jakoś nudno. Może dlatego, że „Sol An Varma” jest za długa bądź brakuje jej jakiegoś konkretnego wyrazu. Jawi mi się raczej jako taka szczególna muzyka ilustracyjna niż kawał normalnego metalu. Jako swoista „tapeta muzyczna” się nada, leci sobie i nikomu nie przeszkadza.

shub niggurath